İndüksiyonlu Isıtma Sistemi Topolojisi İncelemesi

Türkiye indüksiyonlu ısıtma sistemleri ilk olarak 1831 yılında Michael Faraday tarafından keşfedilen elektromanyetik indüksiyon kullanılarak geliştirilmiştir. Elektromanyetik indüksiyon, kapalı bir devrede, yanına yerleştirilen başka bir devredeki akımın dalgalanmasıyla elektrik akımının üretilmesi olgusunu ifade eder. Faraday'ın keşfinin uygulamalı bir şekli olan indüksiyonla ısıtmanın temel prensibi, bir devreden geçen alternatif akım akımının, yakınında bulunan ikincil bir devrenin manyetik hareketini etkilemesidir. Birincil devre içindeki akımın dalgalanması
komşu ikincil devrede gizemli akımın nasıl üretildiğine dair cevabı sağladı. Faraday'ın keşfi, elektrik motorlarının, jeneratörlerin, transformatörlerin ve kablosuz iletişim cihazlarının geliştirilmesine yol açtı. Bununla birlikte, uygulaması kusursuz olmamıştır. Endüksiyonla ısıtma işlemi sırasında meydana gelen ısı kaybı, bir sistemin genel işlevselliğini baltalayan büyük bir baş ağrısıydı. Araştırmacılar, motorun veya transformatörün içine yerleştirilen manyetik çerçeveleri lamine ederek ısı kaybını en aza indirmeye çalıştılar. Faraday Yasasını, Lentz Yasası gibi bir dizi daha gelişmiş keşif izledi. Bu yasa, endüktif akımın, endüksiyon manyetik hareketindeki değişikliklerin yönüne ters aktığını açıklar.